Mijn verhaal
Pre-eclampsie / HELLP
Bij mijn beide zwangerschappen belandde ik een aantal weken voor de bevalling in het ziekenhuis met een torenhoge bloeddruk, zwarte vlekken voor m’n ogen, 30 kilo vocht in m’n lijf en een prikkelgevoeligheid die ik nog niet eerder zó heftig had meegemaakt.
Ik had destijds nog nooit gehoord van pre-eclampsie en ging zonder informatie en nazorg het ziekenhuis uit. Wel werd mij in het ziekenhuis nog verteld dat pre-eclampsie over is als je bent bevallen.
Dus vol goede moed ging ik, met name na de eerste keer, naar huis. De realiteit was dat ik vol adrenaline en met een hartslag van 150 de piep kleine luier van onze dochter stond te verschonen, geen bezoek kon verdragen, niet in drukke ruimtes kon zijn en een concentratie van nul komma nul.
Ik had eigenlijk niet meteen door dat dat niet alleen met mijn zwangerschapshormonen te maken had. Wel zag ik dat de meeste van mijn vriendinnen die net waren bevallen ook wel even mentaal en fysiek moesten wennen aan het moederschap, maar bij mij duurde het wel erg lang.
‘Geniet ervan!’ kon ik echt niet horen…
En toen…
Wat is er mis met mij?
Ik ging steeds vaker bij de huisarts langs. Die kon er ook niks mee. Ik zag er goed uit en mijn bloeddruk was enigszins weer genormaliseerd. Alle onderzoeken in het ziekenhuis wezen ook weinig uit. De medische wereld kon me niet verder helpen, en mijn omgeving herkende mijn klachten ook niet als restklachten van pre-eclampsie. Want ja, hoeveel mensen om je heen ken je die dit hebben doorgemaakt? Ik kende er geen 1.
Na mijn tweede zwangerschap (dat was een spannende, maar de wens was groter dan de angst voor nog een keer pre-eclampsie), voelde ik me weer zo ellendig. Dit keer had ik niet alleen pre-eclampsie, maar ook Hellp ná de zwangerschap ontwikkeld. Gelukkig dit keer geen prematuur kindje. Dat was een enorme opluchting!
Dat het er lichamelijk in zou hakken dat had ik wel verwacht. Maar dat het mentaal weer zo’n aanslag zou zijn, had ik lang niet goed door. Zelfs jaren na de bevalling voelde ik nog steeds die onrust en moeilijke prikkelverwerking. Had ik een burn-out, of zou dit écht nog kunnen komen van de pre-eclampsie?
Ik ging dat hele circus bij huisarts en ziekenhuizen niet nog een keertje door. Ik verbaasde mij erover dat er zo weinig te vinden was over de oorzaken en over hoe te herstellen. Dus ging ik zelf op zoek naar andere manieren om te genezen.
Praktijk Breinvoeding Soest
Veenbesstraat 772
3765 BZ Soest
Locatie Amsterdam
Zekeringstraat 32c
1014 BS Amsterdam
2e etage, er is een lift
T: 06 47 252 485
KvK: 73182907
Privacy Statement
Algemene voorwaarden
