Zoveel mensen lopen hiermee rond, zonder dat iemand het ziet..

Je reageert rustig. Volwassen. Redelijk.
Maar vanbinnen voel je zóveel onrust die je onder controle probeert te houden. Vanbinnen sta je AAN. Een spanning in je buik, je schouders net iets te hoog, je adem die hoog blijft zitten.

Iets in je systeem slaat op tilt. Je lijf lijkt te reageren op iets van vroeger. Alsof het moet overleven. Terwijl je ‘alleen maar’ een kamer met mensen inloopt voor een verjaardagsfeestje.  

Als je thuis komt ben je op. En moet je bijkomen van iets dat in potentie leuk zou kunnen zijn; een verjaardag. Je ontspant pas als alles weer ‘onder controle’ is.

Je zenuwstelsel is sneller dan je gedachten

Wat je voelt, is geen zwakte of overgevoeligheid. Het is een reflex. Het gaat automatisch.
 Een oud patroon dat ooit nodig was om te kunnen blijven staan in een situatie die niet veilig was.

Je denkt dat jij kiest. Maar je zenuwstelsel kiest als eerste.
 Het is altijd alert op gevaar, ook als dat gevaar allang voorbij is.

Overlevingsenergie in je lichaam

Je lichaam onthoudt alles.
 In je schouders die nooit écht ontspannen.
 In je adem die zich inhoudt, nog voor je iets zegt.
 In je buik die samenspant bij de minste spanning.
 In de stem in je hoofd die zegt: “HUP HUP, Gewoon doorgaan.”

En dat maakt zo moe..
 Alsof je intern een alarmcentrale runt die nooit uit mag.

Je bent niet gek. 

En je bent niet stuk.

Wat je voelt is logisch. Het is wijsheid uit het verleden die nog in je cellen leeft.
 Je lijf probeert je nog steeds te beschermen, ook al hoef je het allang niet meer alleen te doen.

Herkenbaar?
 Dat je altijd alert bent, zelfs als het stil is?

Je bent niet alleen. In mijn praktijk werk ik met mensen die al jarenlang AAN staan.
 Ik help je om weer te leren zakken in jezelf, via lichaamswerk, zenuwstelselregulatie en technieken zoals neurofeedback en HeartMath.

Iets voor jou?

Neem gerust contact met me op of plan een gratis en vrijblijvende kennismaking in.